رهایی
روح من جنینی پی شکفتن
اسیر طاقی های خونبار و انتظار
وامانده از "هوس"
"جفت اویزان بر پیکره ای گریز جو"
و پنجره هایی نه سوی زایش و چیدن انار
تجلی حسرت
سرود ماندن و ندیدن...تکرار و تکرار
تنها نوری تابیده از روزنه های حکمت
و پنجه های کوچکی که می کند پی تابش
تا رسیدن دست های ستیز و خواهش
تا بارگاه بی تعلقی...بخششی بزرگوار
کجاست رهایی؟!!
کجاست مرگ من که طلوعی دیگر بر ان بوسه می زند؟!!
خاموشی باران..شکفتن رویاهای بی قرار؟!!
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد