افسانه ی اتش و ماه
لای ،لای ،لای
جوانی ،غزل خوان اتشواره ها
وهم قرمز بودن خاکسترینه ها
قهوه های سرد تنهایی
حجم بی زاویه ی ماهپاره ها
غربتکده هایی با عدم گوشه ای دنج
تا نگیرند ازلت پریشانی زنگارها
لای، لای ،لای
صدای ممتد در زدن شعر
تداوم مسلسل بهار و برف
دل گویه های ماهتاب زاییده ی مهر
ریزش پورزاد بهمن اتش چهر
تقلای هم اندیشی تضاد
رقص سروده های بی ناظر
لای ،لای ،لای
دستواره های کوچک هزار دریچه
جستجوی درهم اتش و ماه
یک دریچه، باور ققنوس اتش پر
زاییده ی شعله های سوزنده ی اه
یک دریچه، تجمع ستاره های سبز پیشه
نورْ انگار های تکخال اسمان سیاه
یک دریچه ،رو به ساحل بی فانوس
ساحل همخانه ی گنجشک های تک درخت پیر
یک دریچه ،قایق کوچک باری
سرشار انوار از دل جدای غم کاه
لای ،لای ،لای
حادثه ی یک میلاد برفی
همراهی یکباره ی دستان شعله ها
تقاطع دو باور ناهمرنگ موازی
بی نصیبی ماه از تولد درست اندیشی
شروع نقاشی میلاد تا میلاد سیزده رنگ
شادی نهان ستاره ها از حجم پیروزی مادر
و انتهای سرود مادر
انچه می سراید در تکرار شبانه ها
بر نوزادان هفت اسمان بی در:
لای ،لای ،لای
این بود پایان تسلسل بی مرز
افسانه ی سی روزه ی اتش و ماه
مولود سروده های پی در پی یکسر
