اواز ماه

ادبی

اواز ماه

ادبی

امید ابی

 ادما سیاه میشن
 ادما می میرن
 ادما پوچ میشن
 ادما میشکنن
 ×××
 ادمای سیاه
 ادمای مرده
 ادمای پوچ
 ادمای شکسته
 دیگه نمی خونن
 دیگه نمی دونن
 از عشق ,از رویا
 از شبای گرم چله بزرگه
 قصه های هزار و یک شب مادر بزرگه
 دیگه نمی رقصه توی قلباشون
 ماهی تنگ بلور رویاشون
 دیگه مردن,دیگه رفتن
 قاصد عشق و قاصدکاشون
 خنجر قابیل توی دلاشون
 بی یاد هابیل همه روزاشون
 اهن و سنگه همه فکراشون
 خونه ها تنگه مثل دلاشون
 دیگه صفا نیست,دیگه وفا نیست
 مرد مرداشون مرد خدا نیست
 از یادا رفته خدا و لطفش
 گناها قشنگ, با همه قبحش
....................................................
 ×××
 اما اون میاد با رنگ ابی
 می پاشه رنگ رو این بی تابی
 ادما ابی
 ادما زنده
 ادما عاشق
 ادمای اون همه ابین
 سرمشق مهر و عشق و شادین


 (
تقدیم به اونی که بالاخره یه روز میاد...میلادش مبارک)