شبانه

اگر بیهوده زیباست شب

برای چه زیباست شب؟!!!!!!!
..........
..................شب ابستن مهر است
ابستن دخترک یکدانه ی اسمان سحرگاه
نشسته بر بلندای خاکواره ای عظیم
افراشته بر کابوس گسترده ی زمین و گناه
تا نبیند چشمان پاک شهزاده ی پیوسته ی فردا
رسم تاریکی الوده خرقه گان و لرزش افسرده ی اه
شب رویای بیدار ایثار است
پیچیده در سیاه شولای منقش مهتابی
با هزاران گزمه ی روشن,نگران بر دالان زایش شروع
ایمن بر نگاه هرز خاک الودان عرصه ی گمراهی
تا نگیرد گزندِ تیر زهری,دامان بانوی مطهر طلوع
××× ××××و مرگی غریبانه در ستیز نا برابر گرگ و میش
پایانی بی دنباله داری نگاهی قدردان اینگونه بزرگ
با همچنانِ روایتش بر جاری زبان همچون نیش
________________________________________________

بغض اسمان خوره ای بود بر جان خشک کویر

و خداوند ابرها را افرید تا ببارند تمام غصه های اسمانیش

چه میگویند وقتی ابر مینالد تو اوج بگیر؟!!!!!!!!!

چه کنم دل بارانیم را..

که در بلندترین اوج فرار

هنوز ابری دارد باردار بغض زمانه