نهیب ایینه

چشمهای وق زده ی قاب عکس رنگی

خاطرات هفت رنگ پر سبز کم سیاه

و این بار در بیداریم غرق می شوم

این همه خوبی ،این همه ماه

این همه ستاره،بازی های راه به راه

دخترک حاظر جواب راه مدرسه

گل های یواشکی،شیطنت های گاه و بی گاه

رخت می بندند با صاعقه ی یک نهیب

رنگ می بازند بر هجوم بک نگاه

ایینه ی همسایه ی قاب عکس بچگی

دست ها کشیده اش بی رنگ و یخی

نجات مغروق خود خواسته ی بی پناه

** ** **

باز هم من می شوم بر فراز امروز

نبض زمان بچگی ام را بار می زند تا دل اه

به رویای ادم های بزرگ،گهگدار گناه

اه ه ه ه،،،،ایینه ی ندانسته.......!!!!!!

بازهم من می مانم بر فراز این چاه