اواز ماه

ادبی

اواز ماه

ادبی

بغض اسمان خوره ای بود بر جان خشک کویر

و خداوند ابرها را افرید تا ببارند تمام غصه های اسمانیش

چه میگویند وقتی ابر مینالد تو اوج بگیر؟!!!!!!!!!

چه کنم دل بارانیم را..

که در بلندترین اوج فرار

هنوز ابری دارد باردار بغض زمانه

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد