اینجا فکر می رقصد میان سبزینه ی امیخته....
با نوای نه حزن الود باران بیگاه...من نیمی از بهشت اگر نباشم...
ساکن ترانه ی طبیعتم!!!!!!!
و این....
و این بهشت است در پی صاحب این شکر...سرک کشیده میان انسان و کلام...
به تکریم قدوم مبارکش..
اه اگر پیدایم کند!!!
تمام شقایق های زمین دامنم را می گیرند...
رسالت سنگینیست
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد