...
ملکـــــــــی دوش به باده و جام وزیـــــــن مستــــــــــــم نمود و فرمود نیست به ازیــــــــن
گر طالب فیضی کرم نمای و کنج فرو بگذار مرد میــــــــانه ی میدان حریف میطلبد و تیغ رزین
بیار گوش و پند نوش و تامه دلــــی بسپار افتادگی و غرور بین....سر ده به ان و دل نه ازین
در راه طلب بکوش و گود و میــــدان مـگذار لیکن غرور به راهت اسب عریان است و بی زین
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد